Det er i motbakke

Det går oppover ...

Og i alle år har HEIA OPP vert eit mareritt.

 Og eg innrømmer det så gjerne, det er fortsatt eit mareritt å gå opp til den  trimposten...

MEN  dei siste åra har jo HO Monika blitt litt mindre monika, og formen - tja eg skryter ikkje. 

Men det er litt lettere å gå opp no tenke eg enn åra før

Og det er noe med AT EIN ANGRER IKKJE PÅ EIN TUR ETTERPÅ.

I fjor starta eg prosjekt HEIAOPP20, 

eg kom meg ikkje i mål, men de vart det 11 turer opp 😋

så kanskje i år - det er jo lov å håpe at eg klarer 

HEIAOPP20

Til no har eg ikkje så mange turer å skryte av, 

men litt har det jo blitt.

Så da sier eg bare HEIA MEG og eg trenger så litt dra hjelp.

SÅ bare kom å gå sammen med meg.

Du blir belønna med den flottetste utsikt.

Og går ein mange nokk turer - så er det jo håp om ein sprekere kropp te slutt - Truddelutt 😃

Langt der nede bor eg jo  ;)

Og ROSA  fargen på genseren står i stil te ei litt slita kjærring som har klart tur nr.3 i år.