livstegn ...

 Ja eg veit -- eg skulle jo være så flinkere i sommer til å blogge  😉

men den somaren har liksom bare kommet og gått like fort jo.

Har liksom kjent litt på den følelsen av at eg ikkje gidder noe,

 at ting tar liksom så lang tid.

Eg skulle jo strikke mange mil med tråd,

 iallefall så skulle eg gå i fjella i mange mil.

Og ikkje minst så skulle eg finne gulv og rot i heile huset 😜

men jaja -- her er eg jo,

 og jo da eg har gått litt, eller ein del ( mange ) nærturer, strikka noen sokker og den sommertoppen regna jo bort. 

Så den kommer heilt sikkert til nytte neste sommer.

Men om dette er etterdønninger

 etter at eg var sjuk eller sorgen etter ein pappa veit eg ikkje.

Sikkert ein kobinasjon av alt. 

MEN eg har EI PLAN - og den skal eg holde meg til.

Så kommer eg vel meg opp og fram denne gangen og 

Klem klem 

 

blogginnlegg hentet fra bloggen Monikasliv.

Like aktuell da som i dag. 

Men i storfjøsen kommer det litt meir kalver enn det som var i den gamle fjøsen,

ca 80 - 100 kalver i året  😀

Travelt men det hører jo med det og ...

Eit nytt liv 

Gleda er ALLTID like stor, når fødselen er over

og det har gått bra.

For det er IKKJE noen selfølge at alt går bra.

MEN

I dag gjekk alt som det skulle  ;)

Heilt nyfødt - berre noen minutt gammel  😀

MEN

instinktet etter MAT er der med ein gang.

Og kalver er ikkje gammel før den reiser seg opp på

ustøe bein

 - detter ned og prøver igjen og igjen

Heilt til den står der og er klar for verden  💛💛

Pauseknappen ...

 

Trykker du på Pauseknappen når DU trenger det ?

Er nok ikkje så mange av oss som er flinke til å gjøre det.

Men vi må pause oss selv innemellom. 

kva skjer om vi ikkje pauser ?

Jo vi går på akkord med oss sjølv.

Så trykk på pauseknappen og vær god mot deg selv 

                                                                    --- Monika 

Velkommen Juli...

Håper det blir mange fine øyeblikk

Fagert er landet

 

 

Når skoa matche selen te Peik.

Da skjønner eg at oransje må være ei meg lika farge

Lage det greit

 @nupenhelse sier Ein kan lage det greit, der ein er.

Så enig..og i kveld trengte EG så godt at noe var greit.

Så da vart det tur å hilse på utekua.

Bake litt. Drikke ein liten kopp kakao og

samle litt av flokken vår.

Og plutselig vart det litt greit lell. Meg lika

#sistemann i mål

 

av og til klarer eg å snuble over artige ting - iallefall oppi mitt hode. 

Og når det skulle arangsjere Dogrun uti ålesund - ja da tenkte eg at dette er jo noe for meg og Peik 😉

jaja - eg skal jo ha for gjennomføringa og tilstedeverelsen 😊

 Men resultatet - ja eg vart sistedame i mål.

Men vi gjennomførte jo - Litt over 4 kilometer. 

Aldri jogga så langt eg, og ja da dei andre dei SPRANG og kom jo i mål sikkert på halve tida av det vi brukte. 

Så vi har jo eit forbedrings potensial tenker eg .. 

 Meg som trenger meir fart og kondis og Peik som vart litt satt ut av alle hunder og folk som for forbi oss i full fart  😐

Obs . Obs ....

 Dette er det viktigste nettopp DU skal gjøre i sommer -- - OG DU 

 del det med alle du kjenner og ikkje kjenner .

 DA blir iallefall eg glad. Veldig glad 

Vakker skatten vår - 1 år

 

og ein favoritt er jo å sjå på farfar traktoren i bevegelse 💙

det er

Tunge dager no  synes eg -- og alt føles tungt. Og midt oppi dette med å håndtere sorg, og komme i form att etter sjukdom.

 Må eg og vi  også handtere alt det praktiske etter at Pappa døde for 3 mnd. siden.

Det Livet etter døden skulle hatt ei bruksanvisning. 

Men den finnes desverre ikkje 💔

Og de er jo så vrient å tørke de tårene som renner på innsiden  💙💙

Det går vel bra. Men ikkje heilt ennå Pappaen min.

Håper himmelen er ein bra plass å være.

Men vi tar små steg kvar dag - og plutseleg blir skritta litt lettere .

Eg snubla over desse orda forleden dag

- de passa akkurat inn i hjertet mitt no.

Tro, håp og kjærleig. Størst på var jord.

Gjer styrke og vokser seg stor